ਸਵਾਦ ਦਾ ਸਫ਼ਰਨਾਮਾ: ਜਾਣੋ ਫੁੱਲ ਗੋਭੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ, ਕਈ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦਾ ਹੈ ਇਸਦਾ ਸੇਵਨ

ਸਰਦੀਆਂ ਦਾ ਮੌਸਮ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਆਮ ਸਬਜ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਫੁੱਲ ਗੋਭੀ। ਇਸ ਸਬਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕਈ ਗੁਣ ਹਨ ਪਰ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਕਹੀਏ ਕਿ ਇਹ ਸਬਜ਼ੀ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਪੈਦਾਵਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਸਬਜ਼ੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਈ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਫੁੱਲ ਗੋਭੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਸਬਜ਼ੀ ਹੈ, ਜੋ ਐਂਟੀਆਕਸੀਡੈਂਟਸ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਤੱਤ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕਈ ਲਾਭ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਅਨੁਸਾਰ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਭਾਰੀ ਫੁਲ ਸਮਝ ਕੇ ਨਹੀਂ ਅਪਣਾਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਪਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਲੋਕ ਇਸ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਵਾਦ ਤੋਂ ਮੋਹਿਤ ਹਨ। ਸੁੱਕੀ ਗੋਭੀ ਦੀ ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਸਬਜ਼ੀ, ਗੋਭੀ ਮੰਚੂਰੀਅਨ, ਸੂਪ ਵਿੱਚ ਗੋਭੀ, ਮੀਟ ਵਿੱਚ ਗੋਭੀ, ਗੋਭੀ ਦਾ ਅਚਾਰ ਇਸ ਦੇ ਸਵਾਦ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਇਹ ਭਾਰਤੀ ਸਬਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਈ ਹੈ। ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿੱਥੇ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਹਨ। 'ਵੈਜੀਟੇਬਲਜ਼' ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਖੇਤੀ ਖੋਜ ਸੰਸਥਾਨ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਵਿਗਿਆਨੀ ਡਾ: ਵਿਸ਼ਵਜੀਤ ਚੌਧਰੀ ਅਨੁਸਾਰ ਜੰਗਲੀ ਗੋਭੀ ਪਹਿਲਾਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਤੱਟ ਨੇੜੇ ਚੱਟਾਨਾਂ 'ਤੇ ਉੱਗਦੀ ਸੀ, ਫਿਰ ਉੱਤਰ-ਪੱਛਮੀ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਉੱਗਦੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਇਸਦੇ ਜੰਗਲੀ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਦੇ ਮੈਡੀਟੇਰੀਅਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਵੈਸੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀ ਇਸਨੂੰ ਸਾਈਪ੍ਰਸ ਅਤੇ ਇਟਲੀ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਭਾਰਤੀ ਅਮਰੀਕੀ ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀ ਸੁਸ਼ਮਾ ਨਥਾਨੀ ਅਨੁਸਾਰ ਗੋਭੀ ਦਾ ਮੂਲ ਕੇਂਦਰ ਭੂਮੱਧ ਸਾਗਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਲਜੀਰੀਆ, ਕਰੋਸ਼ੀਆ, ਸਾਈਪ੍ਰਸ, ਮਿਸਰ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ, ਇਟਲੀ, ਲੇਬਨਾਨ, ਮੋਰੋਕੋ, ਤੁਰਕੀ ਆਦਿ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਕਿ ਚੀਨ ਅਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਗੋਭੀ ਦੇ ਮੂਲ ਕੇਂਦਰ ਹਨ।

ਜੇਕਰ ਭਾਰਤ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਆਗਮਨ ਸਿਰਫ 200 ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ 12ਵੀਂ ਅਤੇ 13ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ 1900 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੱਕ ਅਮਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਿਆ ਸੀ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲ ਗੋਭੀ ਦਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਸਿਰਫ਼ 200 ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਆਗਮਨ 1822 ਵਿਚ ਲੰਡਨ ਦੇ ਕਿਊ ਗਾਰਡਨ ਦੇ ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀ ਡਾਕਟਰ ਜੇਮਸਨ ਦੁਆਰਾ ਹੋਇਆ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਯੂਪੀ ਦੇ ਸਹਾਰਨਪੁਰ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬਾਗਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਮਿਲੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਈਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਿ ਸਫਲ ਰਹੀ।

ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਕਈ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਡਾ: ਵਿਸ਼ਵਜੀਤ ਚੌਧਰੀ ਅਨੁਸਾਰ 100 ਗ੍ਰਾਮ ਗੋਭੀ ਵਿਚ ਨਮੀ 90 ਗ੍ਰਾਮ, ਕੈਲੋਰੀ 30, ਚਰਬੀ 0.4 ਗ੍ਰਾਮ, ਸੋਡੀਅਮ 53 ਮਿਲੀਗ੍ਰਾਮ, ਕਾਰਬੋਹਾਈਡਰੇਟ 4 ਗ੍ਰਾਮ, ਫਾਈਬਰ 1.2 ਗ੍ਰਾਮ, ਪ੍ਰੋਟੀਨ 2.8 ਗ੍ਰਾਮ, ਵਿਟਾਮਿਨ ਸੀ 1.2 ਗ੍ਰਾਮ, 5.6 ਮਿਲੀਗ੍ਰਾਮ ਮੈਗਜ਼ੀਨੀਅਮ, 5 ਮਿਲੀਗ੍ਰਾਮ ਮੈਗਜ਼ੀਨੀਅਮ, ਕੈਲੋਰੀਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ | 138 ਵਿੱਚ ਮਿਲੀਗ੍ਰਾਮ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਮੱਗਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਇਸ 'ਚ ਚਰਬੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਕੋਲੈਸਟ੍ਰੋਲ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ 'ਚ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।

ਇਸ 'ਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਖਾਸ ਪੋਸ਼ਕ ਤੱਤ ਐਂਟੀਆਕਸੀਡੈਂਟਸ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਵਾਇਰਸਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਸੇਵਨ ਨਾਲ ਖੂਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਨਿਰਵਿਘਨ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਖੂਨ ਦਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਆਮ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਦਿਲ ਲਈ ਵੀ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਇੱਥੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲਾਭ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਜੇਕਰ ਇਸਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੇਵਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਸਹਿਤ ਲਈ ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।