ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਫੋਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਗਰੀਬ ਪਿਓ ਨੇ 6000 'ਚ ਵੇਚੀ ਗਾਂ, ਤਾਂਕਿ ਆਨਲਾਈਨ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਸਕਣ
ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਗਾਂ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ(image credit: IANS)
ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਗਾਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਦਿਹਾਤੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਮਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਲਿਦਾਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਛੋਟਾ ਨਹੀਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।
- news18-Punjabi
- Last Updated: July 24, 2020, 9:01 AM IST
- Share this:
ਭਾਜਪਾ ਸ਼ਾਸਤ ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਇਕ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਆਮਦਨੀ ਦਾ ਮਹੱਤਪੂਰਨ ਸਰੋਤ ਗਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ 6,000 ਰੁਪਏ ਵਿਚ ਇਕ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਵੇਚਣਾ ਪਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਲੌਕਡਾਊਨ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਬੱਚੇ ਆਨਲਾਈਨ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹਿਣ। ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਗਾਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਦਿਹਾਤੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਮਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਲਿਦਾਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਛੋਟਾ ਨਹੀਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।
ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਜਾਤੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕੁਲਦੀਪ ਕੁਮਾਰ ਕਾਂਗੜਾ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਤਹਿਸੀਲ ਦੇ ਗੁੰਮਰ ਪਿੰਡ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਗਊਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਬੇਟੀ ਅਨੂ ਅਤੇ ਬੇਟਾ ਵਾਂਸ਼ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਚੌਥਾ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵਰਗ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਮੁਫਤ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਰਾਜ ਭਰ ਦੇ ਸਕੂਲਾਂ ਨੇ ਆਨਲਾਈਨ ਕਲਾਸਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ, ਉਸਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਕੋਲ ਆਨਲਾਈਨ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਜਾਂ ਇੰਟਰਨੈਟ ਕੁਨੈਕਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਨਿਊਜ਼ ਏਜੰਸੀ ਆਈਏਐੱਨਐੱਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, “ਮੈਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਖਰੀਦਿਆ,” ਜਿਸ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਅਧਿਕਾਰ ਐਕਟ ਦੀ ਕੋਈ ਸਾਰਥਕਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
“ਮੈਂ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇਕ ਉਪਕਰਣ ਨਹੀਂ ਖਰੀਦ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਆਨਲਾਈਨ ਕਲਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਸਕਣ।“ ਭਾਵੁਕ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਗਾਂ 6,000 ਰੁਪਏ ਵਿੱਚ ਵੇਚਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।“
ਉਹ ਦੁੱਧ ਵੇਚ ਕੇ ਆਪਣੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦਿਹਾੜੀਦਾਰ ਹੈ। ਗਾਂ ਨਾਲ ਵੱਖ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਕਰਜ਼ਾ ਲੈਣ ਲਈ ਬੈਂਕਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਉਧਾਰ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਇਆ ਸੀ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ “ ਅਧਿਆਪਕ ਦਬਾਅ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਆਨਲਾਈਨ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਮੋਬਾਈਲ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਦਬਾਅ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਗਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਗਾਂ ਵੇਚਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ”
ਹੁਣ, ਉਸ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕੱਲਾ ਗਾਂ ਹੈ। ਪਰ ਹੁਣ ਉਸ ਲਈ ਅਗਲੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕੋ ਵੇਲੇ ਇੱਕ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਨਾਲ ਦੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬੱਚੇ ਕਿਵੇਂ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਨਲਾਈਨ ਕਲਾਸ ਲਈ ਦੋਹਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਲੜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਕੁਮਾਰ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਾਲੇ ਲਾਭ ਲੈਣ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਹਨ।
ਉਹ ਗਰੀਬੀ ਲਾਈਨ (ਬੀਪੀਐਲ) ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਜਾਂ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਰੂਰਲ ਡਿਵਲਪਮੈਂਟ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ (ਆਈਆਰਡੀਪੀ) ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਮਕਾਨ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਅਤੇ ਆਰਆਰਪੀਪੀ ਅਤੇ ਬੀਪੀਐਲ ਸਕੀਮਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਦਰਖਾਸਤ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਪਰ ਲਾਲਫੀਤਾਸ਼ਾਹੀ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕੀ।”
ਜਦੋਂ ਸਥਾਨਕ ਭਾਜਪਾ ਵਿਧਾਇਕ ਰਮੇਸ਼ ਧਵਾਲਾ ਨੂੰ ਕੁਮਾਰ ਦੀ ਮਾੜੀ ਵਿੱਤੀ ਹਾਲਤ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਬੀਡੀਓ (ਬਲਾਕ ਵਿਕਾਸ ਅਫਸਰ) ਅਤੇ ਐਸਡੀਐਮ (ਸਬ-ਡਵੀਜ਼ਨਲ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ) ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਆਰਥਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਦੇਣ।
ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਜਾਤੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕੁਲਦੀਪ ਕੁਮਾਰ ਕਾਂਗੜਾ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਤਹਿਸੀਲ ਦੇ ਗੁੰਮਰ ਪਿੰਡ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਗਊਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਬੇਟੀ ਅਨੂ ਅਤੇ ਬੇਟਾ ਵਾਂਸ਼ ਕ੍ਰਮਵਾਰ ਚੌਥਾ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਵਰਗ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਮੁਫਤ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਰਾਜ ਭਰ ਦੇ ਸਕੂਲਾਂ ਨੇ ਆਨਲਾਈਨ ਕਲਾਸਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ, ਉਸਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਕੋਲ ਆਨਲਾਈਨ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਜਾਂ ਇੰਟਰਨੈਟ ਕੁਨੈਕਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੈ।
“ਮੈਂ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇਕ ਉਪਕਰਣ ਨਹੀਂ ਖਰੀਦ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਆਨਲਾਈਨ ਕਲਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਸਕਣ।“ ਭਾਵੁਕ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਗਾਂ 6,000 ਰੁਪਏ ਵਿੱਚ ਵੇਚਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।“
ਉਹ ਦੁੱਧ ਵੇਚ ਕੇ ਆਪਣੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦਿਹਾੜੀਦਾਰ ਹੈ। ਗਾਂ ਨਾਲ ਵੱਖ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਕਰਜ਼ਾ ਲੈਣ ਲਈ ਬੈਂਕਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਉਧਾਰ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਇਆ ਸੀ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ “ ਅਧਿਆਪਕ ਦਬਾਅ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਆਨਲਾਈਨ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਮੋਬਾਈਲ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਦਬਾਅ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਗਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਗਾਂ ਵੇਚਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ”
ਹੁਣ, ਉਸ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕੱਲਾ ਗਾਂ ਹੈ। ਪਰ ਹੁਣ ਉਸ ਲਈ ਅਗਲੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕੋ ਵੇਲੇ ਇੱਕ ਸਮਾਰਟਫੋਨ ਨਾਲ ਦੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬੱਚੇ ਕਿਵੇਂ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਨਲਾਈਨ ਕਲਾਸ ਲਈ ਦੋਹਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਲੜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਕੁਮਾਰ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਾਲੇ ਲਾਭ ਲੈਣ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਹਨ।
ਉਹ ਗਰੀਬੀ ਲਾਈਨ (ਬੀਪੀਐਲ) ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਜਾਂ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਰੂਰਲ ਡਿਵਲਪਮੈਂਟ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ (ਆਈਆਰਡੀਪੀ) ਦੇ ਅਧੀਨ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਮਕਾਨ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਅਤੇ ਆਰਆਰਪੀਪੀ ਅਤੇ ਬੀਪੀਐਲ ਸਕੀਮਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਦਰਖਾਸਤ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਪਰ ਲਾਲਫੀਤਾਸ਼ਾਹੀ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕੀ।”
ਜਦੋਂ ਸਥਾਨਕ ਭਾਜਪਾ ਵਿਧਾਇਕ ਰਮੇਸ਼ ਧਵਾਲਾ ਨੂੰ ਕੁਮਾਰ ਦੀ ਮਾੜੀ ਵਿੱਤੀ ਹਾਲਤ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਬੀਡੀਓ (ਬਲਾਕ ਵਿਕਾਸ ਅਫਸਰ) ਅਤੇ ਐਸਡੀਐਮ (ਸਬ-ਡਵੀਜ਼ਨਲ ਮੈਜਿਸਟਰੇਟ) ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਆਰਥਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਦੇਣ।
